زمانی  که برای اولین بار ظروف یکبار مصرف وارد بازارها شدند ، همه نفس راحتی  کشیدند و به خود وعده زندگی سالمتر و البته راحت تری دادند. در حال حاضر با  توجه به مزایا و معایب استفاده از ظروف یکبار مصرف در نذری‌ها و سفره‌های  ما که امروزه جای خود را باز کرده‌اند و از زمانی که نذری در سینی‌ها و  ظروف فلزی در بین مردم پخش می‌شد زمان زیادی گذشته ‌است.

کسانی  که حداقل یک وعده غذای خود را در ادارات و سازمان‌ها می‌خورند از جمله  کسانی هستند که هر روز در معرض خطرات این ظروف قرار دارند ، اما به راستی  این صرفه‌جویی‌ها در زمان و البته هزینه به چه بهایی انجام می‌شود؟ سلامتی  مصرف کنندگان ؟!!!

پلاستیک ها ،  پلیمرهایی هستند که از سنتز مواد اولیه ای به نام مونومر تهیه می‌شوند.  مونومرها موادی سمی و برای سلامت انسان مضر هستند ؛ در حالی که پلیمرها  خنثی هستند و مشکلی ندارند. اما اشکال کار اینجاست که معمولاً در فرایند  تهیه پلیمرها مقداری مونومر باقی می ماند .

اگر  این فرآیند اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد ، مشکلی برای  سلامت افراد به وجود نمی‌آورد. برای همین در استفاده از پلاستیک‌ها به  عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هر نوع پلاستِیکی نباید  مجوز بسته بندی مواد غذایی داده شود.

در  حال حاضر به دلیل استفاده غیرمجاز از پلیمرهاى بدون پایه  Food Grade در  بسته بندى و نگهدارى مواد غذایى، شناسایى صحیح این محصولات توسط مردم تا  حدودى با مشکل روبه رو شده است.